เป็นทริปที่ประทับใจแห่งปี

เราขับรถกันไปเองสองคนจากอุบลราชธานี โทรถามทางกับเจ้าหน้าที่เป็นระยะจนกระทั่งถึงท่าเรือรีโซเทลเรือที่รอรับก็ออกทันทีโดยไม่ต้องรอรอบ ต้นเดือนมกราคมอากาศเย็นยะเยือกกับกระแสน้ำไทรโยคที่กระเซ็นตลอดทางและทัศนียภาพริมน้ำที่เป็นภูเขาและป่าเขียวขจีทำให้รู้สึกดีสุดๆเกินคำบรรยาย สิบนาทีเรามาถึงท่าเรือของรีสอร์ทซึ่งมีพนักงานมารอต้อนรับเราแล้วประทับใจตั้งแต่รับกระเป๋าจนเช็คอินเสร็จเรียบร้อย ที่พักดี เสียดายห้องซูพีเรียไม่มีอ่างอาบน้ำแต่ก็รับได้กับฝักบัว เราทั้งสองชอบบรรยากาศของบ้านพักที่เรียงรายไปในป่าดิบชื้น บอกได้เลยว่าอากาศที่นี่สูดเข้าไปให้เต็มปอดเถอะมันแตกต่างจากที่อื่นจริงๆ เราใช้เวลาค่อนข้างมากกับท่าน้ำที่มีเตียงวางเรียงกันนอนเอกเขนกและหันหน้าเข้าสู่โตรกผาที่ตระหง่านอยู่เบื้องหน้าบางครั้งก็มีนกอะไรก็ไม่รู้ตัวขาวๆเหมือนนกกระยางบินเรียงมาเป็นกลุ่มๆเรี่ยผืนน้ำตรงหน้าเรา อาหารเย็นของเราเลือกสั่งเป็นเมนูเพราะน่าจะประหยัดกว่าบุฟเฟ่ต์หัวละสี่ร้อยกว่าบาท ปลาแรดทอดน้ำปลา ซี่โครงหมูอบกระเทียมและแกงจืดเต้าหู้หมูสับ ข้าวเปล่าและน้ำ จ่ายไปแค่หกร้อยสามสิบบาทสำหรับสองคนซึ่งถือว่าไม่แพงเมื่อเทียบกับรีสอร์ทกลางป่าแบบนี้ หลังอาหารเย็นเราพลาดไม่ได้กับการแสดงระบำมอญซึ่งมีเสน่ห์ที่การร่ายรำอย่างเร็วและร้องไปด้วยรำไปด้วยแปลไม่ออกหรอกแต่ที่สำคัญเราหลงรักการแสดงนี้เหลือเกิน เรามาแอบรู้ทีหลังตอนเช้าว่าน้องๆที่แสดงระบำมอญล้วนแต่เป็นพนักงานทำหน้าที่ต่างๆภายในรีสอร์ทนั่นเอง น่ารักมาก อาหารเช้าเป็นอเมริกันเบรคฟาสท์ซึ่งเราว่ามันน้อยชนิดและธรรมดาไปสักหน่อยดูเหมือนโรงแรมในเมืองทั่วไป น่าจะเพิ่มประเภทอาหารให้มากกว่านี้ หลังอาหารเช้าเราเดินไปออกทางด้านหลังโรงแรมประมาณแปดร้อยเมตรก็ถึงถ้ำละว้าแล้ว เราได้เจ้าหน้าที่ผู้ดูแลถ้ำชื่อคุณเอกเป็นคนพาเข้าชมและบรรยายจุดต่างๆได้ความรู้ดีมาก หลังเที่ยวถ้ำเราอยากนวดผ่อนคลายแต่ก็ต้องพักไว้ก่อนเพราะราคาค่านวดค่อนข้างสูงชั่วโมงละ 400 บาทเอาไว้กลับไปนวดในเมืองก็แล้วกันแต่คิดว่าน่าจะเป็นราคาที่เหมาะกับชาวต่างชาติเสียมากกว่า โดยรวมเราประทับใจที่นี่มากทุกอย่าง หรืออาจเป็นที่สภาพอากาศที่ดีมากๆในช่วงนี้ก็ไม่รู้แต่ที่แน่ๆจะกลับมาอีกแน่นอนเพราะหลงรักริเวอร์แควรีโซเทลซะแล้ว