ห้องพักสะดวกสบาย กว้างขวาง มีโซฟาที่ให้ลูกนอนได้อย่างสบาย และโรงแรมยังมาปูผ้าเตรียมหมอนให้ลูกนอนด้วย
โดยรวมแล้วดี โดยเฉพาะเซฟที่ห้องอาหารเช้า ชื่อ จตุพร (Jatuporn) ที่เอาใจใส่ลูกค้ามาก ในขณะที่คนทำก๋วยเตี๋ยว ชื่อ โอ๋ (OH) ปฏิเสธคำของง่ายๆ ในการที่เราขอให้ใส่เฉพาะกะหล่ำปลีในชามก๋วยเตี๋ยวของลูก โดยตอบว่า "ผักมันปนกัน" ไม่มีคำลงท้ายใดๆ ไม่มีน้ำเสียงที่ผู้ให้บริการควรจะมี และไม่สบตาด้วย (ในชามผักที่เตรียมไว้ มีกะหล่ำปลีหั่นรวมอยู่กับคะน้า ซึ่งผักชิ้นใหญ่พอที่จะหยิบให้ได้แบบไม่ลำบากเลย) เรายืนอึ้ง และมีสายตางงงงของลูกมองมา แต่แล้ว จตุพรก็ถามโอ๋ว่าลูกค้าต้องการอะไรนะ เดี๋ยวผมเข้าไปหั่นจากในครัวมาให้ เราเลยตอบไปว่า ขอบคุณที่กรุณานะคะ แต่ได้คำตอบเมื่อกี๊ก็อึ้งไปแล้วล่ะค่ะ สุดท้าย โอ๋ (OH) บอกว่า เดี๋ยวหยิบให้ก็ได้ เอ่อ...มันคือ อะไร? นี่จะหยิบให้เราแล้ว ทำได้เหรอ ไหนว่าปนกันงัย อึ้งต่ออีก...คุณภาพค่ะคุณภาพ ถ้าคุณรู้ตัวว่า ตัวเองไม่มีคุณภาพด้านการบริการ ก็อย่ามาทำงานเลยดีกว่ามั้ย! ทั้งโรงแรมเค้ายิ้มแย้มแจ่มใส มี service mind อยู่ในระดับสูง แต่นี่การให้บริการตามที่ลูกค้า ขอร้อง มันช้าไปนะคะ แบบนี้ควรคัดออก หรือขั้นปรานี ก็ให้ทำงาน back office ไม่ต้องมาเจอลูกค้า ทำให้องค์กรเสื่อมเสียเปล่าๆค่ะ
คะแนน : 8.8 / 10
( ดีเยี่ยม )