โรงแรมอารมณ์บ้าน

ผมเดินทางบ่อยครั้ง และเกือบทั้งหมดเป็นการเดินทางคนเดียว นี่เป็นครั้งแรกที่ผมพักในที่พักที่มี "ห้องน้ำรวม" ก่อนจะที่เข้าพัก ผมลังเลกับคำว่า ห้องน้ำรวม นี้มาก เพราะคิดว่าจะไม่มีความเป็นส่วนตัว และไม่สะดวกที่จะต้องใช้ห้องน้ำร่วมกับแขกคนอื่น ๆ ของโรงแรม แต่เมื่อเข้าพักจริง ผมพบว่า สิ่งที่กังวลอยู่นั้น ไม่เป็นอย่างที่คิดเลยครับ เนื่องจากโรงแรมมีขนาดเล็ก เป็นลักษณะบ้านตึกแถวคูหาหนึ่ง มีห้องเพียงไม่กี่ห้อง แม้ว่าห้องพักจะเต็มทุกห้อง แต่ปริมาณแขกก็จะไม่มาก ไม่มีความสับสนวุ่นวายหรือรู้สึกไม่เป็นส่วนตัวแต่อย่างใด จำนวนห้องน้ำก็มีมากพอสำหรับการใช้งานได้สะดวกทุกเวลา ระยะทางจากห้องพักถึงห้องน้ำก็แค่เปิดประตูเดินไปไม่กี่ก้าว แทบจะเรียกได้ว่า ไม่แตกต่างจากห้องพักประเภทห้องน้ำในตัวครับ และที่สำคัญ ห้องน้ำของที่เถ้าแก่ลาว สวยน่ารักมาก ๆ มีการตกแต่งอย่างดี ตั้งแต่ประตูห้องน้ำที่ใช้ชิ้นไม้เล็ก ๆ ขนาดประมาณหนึ่งคูณหนึ่งนิ้วจำนวนมาก มาค่อย ๆ เรียงต่อกันคล้าย ๆ ตาหมากรุกจนเต็มบานประตู ดูเก๋แปลกตาดีครับ กลายเป็นว่า ผมชอบห้องน้ำรวมของที่นี่มากไปเสียอีก

ห้องพักสะอาดมาก บรรยากาศบ้านไม้สมัยเก่ายังคงอยู่ครบถ้วน อากาศดีเยี่ยมเพราะว่าโรงแรมอยู่ติดแม่น้ำโขง ห้องพักชั้นล่างติดริมโขงที่ผมพัก อากาศสดชื่นเย็นสบายจนไม่จำเป็นต้องเปิดแอร์นอนแต่อย่างใด ได้สูดอากาศบริสุทธิ์เต็มปอดตลอดเวลาครับ

โรงแรมอยู่บริเวณซอยแรก ๆ ของเชียงคาน ห่างจากช่วงซอย 9 ซึ่งเป็นช่วงที่คึกคักมากที่สุดอยู่พอสมควร ข้อดีสำหรับนักเดินทางที่ชอบความสงบ หรือชอบนอนหัวค่ำ ก็คือที่นี่จะเงียบสงบมากกว่าโรงแรมแถวช่วงกลาง ๆ ของถนน เสียงรถ เสียงนักท่องเที่ยวจะน้อยกว่า พักผ่อนได้เต็มที่

ข้อดีอีกอย่างหนึ่งคือ มีที่จอดรถส่วนตัว ไม่ต้องไปจอดในวัด แม้ว่าที่จอดรถจะอยู่อีกฝั่งถนน แต่ก็ดูปลอดภัยและมั่นใจ รวมทั้งใกล้ว่าการไปจอดในวัดครับ

สิ่งที่ผมชอบที่สุดอีกอย่างหนึ่งของที่นี่ คือพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่อยู่บริเวณผนังหน้าโรงแรม ภาพในกรอบเก่ามากจนขอบเริ่มขาดเปื่อย บ่งบอกถึงความจงรักภักดีอันยาวนานที่เจ้าของโรงแรมแห่งนี้มีต่อพระองค์ท่าน ดูแล้วได้ความรู้สึกซาบซึ้งมากครับ

เที่ยวเชียงคาน แนะนำลองพักที่เถ้าแก่ลาวดูครับ